عشق مشرقی

«نگاه دشت می‌گوید کسی به فکر آبادی و خوشه‌های گندم است تا برکت در سفره‌ها جاری شود. کسی به فکر روزهای بذرافشانی و ردپای طلوع گل‌هاست. هنوز فرصت اندیشیدن دوباره هست. هنوز می‌شود از نگاه آسمان چشم‌های بارانی را به تمنای قطره‌ها واداشت. دری به آسمان گشوده می‌شود و پشت حوصلة ابری نگاه‌ها، یکی به باران می‌اندیشد. با یک سبد شکوفه‌های گیلاس باغ عمو به سراغ چشم‌هایت می‌آیم. مرا صدا کن». این نوشتار از کتاب حاضر انتخاب شده که در قالب نثر و با مضمونی عاشقانه، در 3 فصل و تحت این عناوین به رشتة تحریر درآمده است: بگذار تو را بهار بنامم؛ جای پای آشنایی؛ و صدای پای یکرنگی.