عرفان در اندیشه جبران خلیل جبران

نگارنده در قالب شش فصل سعی دارد اندیشه عرفانی "جبران خلیل جبران "را بررسی نماید .فصل نخست کتاب مروری است بر زندگی "جبران "و بیان وضعیت محیطی و اجتماعی عصر او ;چنان که به بلوغ فکری و فرهنگی او نیز اشاره می‌شود .فصل دوم تحت عنوان "عرفان و جبران خلیل جبران "به تعریف مفهوم عرفان، خاستگاه آن و جهان شمولی مکاتب عرفانی اختصاص یافته است .در فصل سوم با توجه به تعلق "جبران "به مکتب ادبی رمانتیسم، نگارنده، عرفان مطرح در آن مکتب را بررسی نمود، بازتاب آن را در افکار و آرای "جبران "خاطر نشان کرده است . نویسنده در فصل چهارم، با طرح "بارقه‌های عرفان در آثار جبران "به میزان توجه و تاثیر "جبران "از آثار غنایی و عرفانی کتاب‌های مقدس (انجیل، قرآن و کتب مقدس هندو و بودا) اشارت نموده، سپس در فصل پنجم بهره‌گیری "جبران " از شخصیت‌های بزرگ (تاگور، مولانا و دیگران) را بررسی کرده است .فصل ششم نیز مروری است بر مباحث پیشین و بررسی عناصر کلیدی در آثار جبران و تحلیل آنها . در مبحث "پایان سخن "نیز نگارنده یافته‌های خویش را ارزیابی نموده است . وی خاطر نشان می‌کند" :عرفان موجود در آثار جبران عرفانی نیست که به مکتب خاصی تعلق داشته باشد .آثار او با به کارگیری زبان سمبولیک، اشیا و پدیده‌ها را به گونه‌ای پیام‌دار معرفی می‌کنند...شناخت مولفه‌های عرفانی آثار جبران در گرو شناخت منابع تغذیه کننده وی است ."