شبیه عرفان، شریک شیطان (خطر عارف حیران و صوفی سرگردان)

یکی از راه‌های نفوذ شیطان در دل انسان وارد شدن افراد غیرمستعد ناآگاه از مبانی فن و استدلال و قاصر از درک رموز کشف و شهود در وادی فلسفه و عرفان و سرگرم گشتن با آرا و اقوال حیرت‌زای فلاسفه و عارفان است. مردمی که هنوز ضروریات اولیة زندگی‌شان در زمینة علم به ظواهر دین از واجبات و محرمات در امر عبادات و آداب همسرداری و راه و رسم معاشرت و نظایر آن، مختل است، آن‌گاه به فکر یادگیری فلسفه و عرفان افتاده و ایامی چند، پای گفتار فلان مدعی فلسفه‌دانی نشسته، خیالات آن مدعی را به خورد مغز خود می‌دهند. این عمل نه تنها موجب می‌شود که آنها خضوع اعتقادی خود را از دست بدهند بلکه بر اثر نداشتن استعداد لازم و لطافت روحی کامل به اصل مرادات و مقاصد اهل فن نیز نمی‌رسند؛ و سرانجام در پوشش ارشاد و هدایت افکار مردم، گناه اضلال غیر را هم بر گناه گمراهی خویش می‌افزایند. نوشتار حاضر، تلفیقی از چند سخنرانی و تالیف آیت‌الله ضیاءآبادی با عنوان «شبیه‌عرفان شریک شیطان» است که در آن حضور عرفان‌نماها و صوفی‌نماها در تبلیغ مذهب و اندیشه‌های مذهبی بررسی شده است.