جامعه‌شناسی تکنولوژی

این کتاب دربارة جامعه‌شناسی فناوری نوشته شده است. از این رو نخست، دربارة ارتباط جامعه با فناوری مطالبی ارائه می‌شود، سپس جهانی شدن، مرکزیت بحث قرار می‌گیرد و فناوری به عنوان مهم‌ترین کانال در استقرار جهانی شدن مطرح می‌گردد و تبعات مثبت و منفی این جریان تاریخی در ابعاد مختلف بررسی می‌شود. آن‌گاه، جنبه‌های اجتماعی فناوری مورد کنکاش قرار می‌گیرد و در ادامه، به ضرورت مدیریت انتقال فناوری پرداخته می‌شود. به دنبال این مبحث افق‌های به کارگیری فناوری اطلاعات و فضای مجازی در آموزش عالی ترسیم می‌گردد، در روند دنباله‌دار این محبث به جامعه‌شناسی فناوری در ایران، به ویژه در حوزه‌های آموزش و پرورش، اشاره و پس از یک بررسی کلی و نقد جامعه‌شناختی جریان و روند تدوین برنامه‌های فناوری در ایران، الگوی جدیدی برای برنامه‌ریزی سیاست فناوری کشور تحت عنوان «سیاست دیاگولی»، پیشنهاد می‌شود.