تاریخ سیستان

کتابت «تاریخ سیستان»، قبل از سال 864 قمری آغاز و در سال 725 به پایان رسیده است. در این نسخه، وقایع سیستان آن روز، به تاریخهای مذکور، آورده شده است. از مواردی که در این نسخه به آن پرداخته شده، میتوان به داستانهای: «ایران بن رستم، مرزبان سیستان و قصة ابوربیع بن زیاد امیر عرب »؛ «مهلب بن ابی صفره و علت سالار شدن او در سیستان»؛ «یعقوب لیث»؛ «عمر و لیث» و «ازهر بن یحیی و برخی دیگر از رجال خاندان صفاریان» اشاره کرد. همچنین در این کتاب چهار شاعر قدیمی: «محمد بن وصیف کاتب سنجری»، «سبام کورد خارجی»، «محمد بن مخلد» و «صانع بلخی» و روایت اشعار شعرای مذکور معرفی شده است. ضمن آن که در این نسخه، داستان «ابوجعفر احمد بن محمد باماکان کاکی» و مجلس «نصربن احمد» و «قصیدة نونیة رودکی» و داستان «تسلط ترکان بر سیستان» نیز آورده شده است. این نسخه را مرحوم ملک الشعرای بهار تصحیح کرده و بر متن حواشی ای را افزوده است.