ستاری به روایت همسر شهید

کتاب مصور حاضر، روایتی داستانی از خاطرات «شهید ستاری» به روایت همسر ایشان است که با زبانی ساده و روان نگاشته شده است. در داستان می‌خوانیم: «چهارم دبستان بودم. صبح که از خواب بیدار می‌شدم، ناشتا خورده و نخورده می‌دویدم و می‌نشستم روی پله‌ها. سرم را می‌کردم پشت گلدان‌های شمع دانی و چشم می‌دوختم به در. مستأجری داشتیم که افسر نیروی هوایی بود. عاشق لباس‌هایش بودم. از در که بیرون می‌آمد و کفش‌هایش را می‌بست، من هم چشم‌هایم را می‌بستم و غرق رؤیاهایم می‌شدم».